نقش استفاده از اینترنت بر خودکارآمدی، انگیزش تحصیلی و پیشرفت تحصیلی؛ دانشگاه علوم پزشکی تبریز

اهداف: به‌منظور ارتقای کیفیت آموزش در مراکز علمی و آموزشی، استفاده از فنّاوری‌های ارتباطی به‌خصوص اینترنت، تشویق و تبلیغ می‌شود. این در حالی است که هنوز تحقیقات کافی در مورد نقش اینترنت در بهبود کیفیت آموزش و ویژگی‌های مثبت روان‌شناختی دانشجویان انجام نشده‌ است. مطالعه حاضر با هدف بررسی نقش استفاده از اینترنت بر خودکارآمدی، انگیزش تحصیلی و پیشرفت تحصیلی دانشجویان پزشکی انجام شد. ابزار و روش‌ها: در این پژوهش شبه‌تجربی، 363 نفر از دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی تبریز (174 دانشجوی کاربر اینترنت و 189 دانشجوی غیرکاربر اینترنت) که در سال تحصیلی 93-1392 مشغول به تحصیل بودند، به‌صورت تصادفی طبقه‌ای انتخاب و وارد تحقیق شدند. برای جمع‌آوری داده‌ها از مقیاس انگیزش تحصیلی، پرسش‌نامه خودکارآمدی شرر و پرسش‌نامه محقق‌ساخته استفاده از اینترنت و همچنین آخرین معدل تحصیلی دانشجویان استفاده شد. داده‌ها با استفاده از آزمون‌های تحلیل واریانس چندمتغیری، تحلیل واریانس یک‌راهه و آزمون T مستقل مورد تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: دانشجویان کاربر اینترنت در مقایسه با دانشجویان غیرکاربر اینترنت به‌طور معنی‌داری از خودکارآمدی عمومی، ابتکار و تلاش بیشتری برخوردار بودند، اما تفاوت آماری معنی‌داری در مولفه پشتکار مشاهده نشد. همچنین دانشجویان کاربر اینترنت در مقایسه با دانشجویان غیرکاربر اینترنت از میانگین پیشرفت تحصیلی و انگیزش تحصیلی (زیرمقیاس‌های علاقه به تکلیف، تلاش تحصیلی، علاقه اجتماعی، کسب ستایش،‌ نمونه‌بودن، کسب پیوستگی و رقابت‌جویی) بیشتری برخوردار بودند، اما در زیرمقیاس قدرت اجتماعی تفاوت آماری معنی‌داری وجود نداشت. نتیجه‌گیری: خودکارآمدی و انگیزه پیشرفت تحصیلی دانشجویانی که از اینترنت استفاده می‌کنند بیشتر از دانشجویانی است که از اینترنت استفاده نمی‌کنند.